1. Introductie: waarom een nieuwe koers nodig is
Na een seizoen vol tegenstrijdigheden — een knappe Europa League-winst maar een dramatische zeventiende plek in de Premier League — is het duidelijk geworden dat Tottenham Hotspur op een kruispunt staat. Onder leiding van Ange Postecoglou beleefde de club korte flitsen van aanvallend spektakel, maar dat ging gepaard met een gebrek aan consistentie en defensieve stabiliteit. Spurs heeft al jaren moeite om een duurzame voetbalvisie te vinden die zowel succes als stabiliteit garandeert.
Het vertrek van Postecoglou was geen verrassing voor insiders: ondanks Europees succes ontbrak het aan controle, structuur en balans. De clubleiding, onder aanvoering van Daniel Levy, beseft dat de tijd van snelle flair en experimentele coaches voorbij is. Wat Tottenham nu nodig heeft, is een trainer met een duidelijk plan, iemand die fundamenten kan leggen en het elftal als collectief laat presteren.
De keuze voor Thomas Frank — de Deense coach die Brentford met beperkt budget en slimme tactiek wist te transformeren tot een stabiele Premier League-ploeg — wijst op een koerswijziging. Niet langer de grootste naam of het luidste geluid, maar nuchterheid, lange termijn en teamstructuur staan centraal. Deze nieuwe benadering roept vragen op: is deze soberdere stijl verenigbaar met de ambities van Spurs? En kan een trainer die gewend is te bouwen in de luwte, ook presteren onder het felle Londense schijnwerperslicht?
In deze blogserie onderzoeken we hoe Thomas Frank past bij de ambities van Tottenham, welke lessen uit zijn Brentford-periode meegenomen worden, en of deze nieuwe koers daadwerkelijk de stabiliteit kan brengen waar de club en haar supporters al jaren naar hunkeren.
2. De Postecoglou-fase: succes in Europa, falen in de Premier League
Toen Ange Postecoglou in de zomer van 2023 werd aangesteld als hoofdtrainer van Tottenham Hotspur, bracht hij frisse energie en een uitgesproken aanvallende visie met zich mee. Vanuit Celtic kwam hij met een reputatie van attractief voetbal, hoge pressing en het ontwikkelen van jonge spelers. En inderdaad — de eerste maanden leek het erop dat hij Tottenham een nieuw gezicht gaf. De ploeg speelde met lef, balbezit en dynamiek. Vooral in de Europa League was dit zichtbaar: Spurs stootte door naar de finale en won uiteindelijk op spectaculaire wijze van Bayer Leverkusen met 3-2.
Maar waar Europa als een podium van wedergeboorte voelde, bleek de Premier League een pijnlijke realiteit. De seizoenshelft werd gekenmerkt door wisselvallige prestaties, een kwetsbare verdediging en een gebrek aan balans op het middenveld. Spurs zakte langzaam weg op de ranglijst en eindigde uiteindelijk op een teleurstellende 17e plaats — net boven de degradatiestreep.
De tegenstrijdigheid was schrijnend. In Europa presteerde de ploeg als een vechtmachine met flair, terwijl ze in eigen land punten lieten liggen tegen lager geklasseerde clubs als Luton Town, Sheffield United en Burnley. De blessure van aanvoerder Heung-Min Son, een gebrek aan leiderschap achterin, én onduidelijkheid in de as (onder andere door het uitvallen van James Maddison) maakten het Postecoglou moeilijk om zijn spelprincipes consequent door te voeren.
Toch moet gezegd worden dat zijn aanpak aanvankelijk aansloeg bij de fans. Zijn transparantie in interviews, het enthousiasme bij balbezit, en de durf om jonge spelers kansen te geven — zoals Mikey Moore en Alfie Devine — leverden hem lof op. Maar zonder resultaten in de zwaarste competitie ter wereld, was dat uiteindelijk niet genoeg.
De balans na één seizoen: een historische Europese trofee, maar een Premier League die alle alarmbellen deed afgaan. De Postecoglou-fase toonde aan dat visie belangrijk is, maar zonder aanpassing aan de realiteit van de Premier League, blijven mooie intenties slechts theorie. Vandaar de roep om een meer pragmatische, gestructureerde aanpak — iets wat het bestuur hoopt te vinden in de volgende hoofdstukken onder Thomas Frank.
3. Wie is Thomas Frank? Van jeugdcoach tot Premier League-succes
Thomas Frank is misschien geen naam die direct bij iedereen een belletje doet rinkelen, maar zijn opmars in het moderne voetbal is er een van toewijding, intelligentie en een duidelijke visie. Geboren in Denemarken in 1973, begon Frank zijn trainerscarrière niet als ex-prof, maar als gepassioneerde jeugdcoach. Dat maakt zijn benadering uniek: hij kijkt niet door de bril van de speler, maar vanuit de structuur, psychologie en ontwikkeling van het team als geheel.
Van Deense jeugdelftallen naar Brøndby IF
Frank werkte jarenlang binnen de Deense voetbalbond als trainer van de nationale jeugdteams (U16 tot U19). Hij stond bekend om zijn geduldige benadering, het creëren van hechte teamstructuren en het ontwikkelen van technisch vaardige spelers met tactisch bewustzijn. In 2013 kreeg hij de kans om Brøndby IF te leiden — een van Denemarken’s grootste clubs. Ondanks beperkte middelen wist hij de club naar twee derde plaatsen in de Superliga te leiden. Zijn nuchtere en analytische stijl legde de basis voor zijn internationale doorbraak.
De overstap naar Engeland: Brentford en het model van Moneyball
In 2016 verhuisde Frank naar Engeland om assistent-coach te worden bij Brentford FC. De club stond toen bekend om haar innovatieve aanpak gebaseerd op data-analyse — een “Moneyball”-model in het voetbal. Toen hoofdtrainer Dean Smith vertrok in 2018, kreeg Frank het roer in handen. Veel werd er niet van hem verwacht, maar binnen drie jaar promoveerde hij Brentford voor het eerst in 74 jaar naar de Premier League.
Daar bleef het niet bij: onder Frank bleef Brentford verrassend stabiel op het hoogste niveau, met overwinningen op clubs als Arsenal, Manchester United en Liverpool. Zijn teams staan bekend om hun fysieke intensiteit, duidelijke structuur, sterke omschakeling en het maximaliseren van individuele kwaliteiten binnen een collectieve strategie.
Een leider zonder ego
Wat Frank uniek maakt, is zijn mensgerichte aanpak. Spelers prijzen zijn duidelijke communicatie, rust in de kleedkamer en vertrouwen in minder bekende namen. Hij bouwt geen sterrenelftal, maar een elftal vol strijders met duidelijke rollen. Ook tactisch is hij flexibel: hij past zich aan de tegenstander aan zonder zijn principes te verloochenen.
Voor Tottenham Hotspur, een club die te vaak verviel in chaos of individualisme, lijkt Frank precies wat nodig is: een bouwer, een strateeg, en een coach met een lange adem. Zijn reis van jeugdtrainer tot Premier League-succes is geen verhaal van glamour, maar van vakmanschap. En dat is precies wat Spurs in deze fase nodig heeft.
4. Brentford DNA: pragmatisme, veerkracht & set‑pieces
Wat Thomas Frank bij Brentford heeft neergezet, is niet zomaar een team dat boven verwachting presteert — het is een modelclub geworden voor modern, data-gedreven en tactisch scherp voetbal. Het zogeheten Brentford DNA rust op drie fundamenten: pragmatisme, mentale veerkracht en dodelijke efficiëntie bij standaardsituaties. Wie het spel van Brentford goed bekijkt, begrijpt waarom Tottenham Hotspur juist nu naar dit profiel grijpt.
Pragmatisme: spelen wat nodig is
Frank is geen ideoloog zoals Guardiola of Bielsa. Zijn kracht ligt in zijn realisme. Brentford wisselt moeiteloos tussen hoog drukzetten tegen zwakkere tegenstanders en compact verdedigen tegen de topclubs. Frank’s elftallen hebben geen dogmatisch systeem; ze lezen het moment. Of het nu 3-5-2 of 4-3-3 is, hij kiest altijd voor de structuur die het beste past bij de spelersgroep én de tegenstander.
Ook qua balbezit is het pragmatisch: Brentford speelt geen risicovol opbouwspel als het niet nodig is. Lange ballen naar sterke spitsen zoals Ivan Toney zijn net zo belangrijk als combinaties op het middenveld. Deze flexibiliteit — iets wat Spurs lange tijd ontbeerde — zou in Noord-Londen wel eens het verschil kunnen maken tussen ambitie en realiteit.
Veerkracht: mentale weerbaarheid als wapen
Een van de meest opvallende kenmerken van Brentford onder Frank is de mentale weerbaarheid. Wedstrijden worden zelden opgegeven, en de ploeg vecht zich vaak terug uit achterstand. Die mindset komt niet toevallig: Frank werkt intensief met sportpsychologen, houdt individuele mentale profielen bij en creëert een cultuur waarin fouten niet worden afgestraft, maar benut als leermoment.
Het is dan ook geen verrassing dat Brentford de meeste punten pakte na achterstand van alle niet-top-6 clubs in de afgelopen seizoenen. Veerkracht is geen bijproduct bij Frank — het is een kernwaarde. En voor een club als Tottenham, dat juist vaak wegzakte na tegenslagen, is deze eigenschap goud waard.
Set-pieces: standaardmomenten als specialiteit
Brentford heeft onder Frank een reputatie opgebouwd als een van de gevaarlijkste ploegen bij dode spelmomenten in Europa. Corners, vrije trappen, lange inworpen — alles wordt tot in de puntjes voorbereid. Er is een aparte set-piece coach, en iedere situatie wordt benaderd als een mini-wedstrijd op zich. Spelers kennen hun looplijnen, blokkeringen, en timing tot op de seconde.
Het resultaat? Brentford scoorde in het seizoen 2022/23 meer dan 30% van hun doelpunten uit standaardsituaties — een ongelooflijk hoog percentage. Voor Spurs, dat juist kwetsbaar was bij dit soort momenten, kan de expertise van Frank hierin direct rendement opleveren.
Met het Brentford DNA brengt Thomas Frank dus niet alleen een nieuwe manier van denken naar Tottenham, maar ook een bewezen aanpak vol discipline, flexibiliteit en mentale kracht. De vraag is nu: kunnen deze fundamenten vertaald worden naar een club met een groter ego, meer druk en hogere verwachtingen?
5. Transfer van staf: behoud Brentford‑team binnen Spurs
Een succesvolle trainer is zelden een eenzaat. Achter elke coach die op het hoogste niveau presteert, staat een goed geolied team van assistenten, data-analisten, fysieke trainers en psychologen. Bij Thomas Frank is dat niet anders. Zijn jarenlange werk bij Brentford was niet alleen het resultaat van zijn eigen visie, maar ook van de nauwe samenwerking met een toegewijde technische staf. Daarom is de vraag gerechtvaardigd: neemt Frank zijn volledige Brentford‑kern mee naar Tottenham Hotspur, en wat betekent dat voor de toekomst van de club?
Een hecht collectief met een gedeelde filosofie
Thomas Frank werkt al jarenlang samen met sleutelfiguren zoals assistent Brian Riemer, set-piece-specialist Bernardo Cueva en performance-analist Chris Haslam. Deze stafleden delen niet alleen een werkwijze, maar ook een cultuur: analytisch, gedisciplineerd, vernieuwend. Ze vormen samen een eenheid waarin beslissingen gebaseerd zijn op feiten, en trainingen voortdurend worden aangepast op basis van data-feedback.
Bij Brentford betekende dit bijvoorbeeld dat spelers op basis van hun individuele vermoeidheidsprofielen aangepaste herstelprogramma’s kregen, of dat de veldbezetting tijdens corners werd aangepast na drie tegenstanders te hebben geanalyseerd. Deze precisie en samenwerking waren essentieel in het behalen van structurele resultaten met een relatief bescheiden selectie.
Continuïteit voor succes bij Tottenham
Voor Tottenham Hotspur is het binnenhalen van Frank dus meer dan alleen het aantrekken van een hoofdtrainer: het is het potentieel voor een structurele revolutie binnen de club. Indien hij zijn volledige Brentford‑team meeneemt, kan hij vanaf dag één verder bouwen op een beproefde structuur. Geen lange aanpassingsperiode, geen interne strijd over werkwijzen — maar een geïntegreerde staf die gewend is om samen te functioneren.
In vergelijking met eerdere coachingtransities bij Spurs — waarbij nieuwe trainers vaak werden gekoppeld aan bestaande stafleden — is deze aanpak veel coherenter. Door ruimte te geven aan Frank om zijn eigen mensen mee te brengen, bewijst de club niet alleen vertrouwen in zijn methode, maar investeert het ook in stabiliteit en langetermijnvisie.
Risico’s van afhankelijkheid
Toch is er ook een schaduwzijde. Een volledige overdracht van staf brengt risico’s met zich mee. Wat als het systeem dat bij Brentford werkte, niet aanslaat bij een grotere en veeleisendere club als Spurs? Wat als de dynamiek binnen de groep verandert onder de mediadruk van Noord-Londen? Het succes van de Brentford-formule was immers gebouwd in een relatief rustige omgeving, zonder de constante schijnwerpers van de top zes.
Daarom is het belangrijk dat Frank – mocht hij zijn staf meenemen – ook openstaat voor interne impulsen bij Tottenham, en samenwerking zoekt met bestaande experts binnen de clubstructuur.
De transfer van stafleden van Brentford naar Tottenham lijkt een logische stap als Thomas Frank écht de basis moet leggen voor een nieuw tijdperk. Door zijn vertrouwde team mee te nemen, vergroot hij de kans op succes en minimaliseert hij de overgangstijd. Maar Spurs zal ook moeten waken voor geslotenheid, en ervoor zorgen dat deze nieuwe kern zich aanpast aan de unieke eisen van een topclub met Europese ambities.
6. Adaptatie-uitdagingen: van kleine club naar topclub
De overstap van een club als Brentford naar een gigant als Tottenham Hotspur is geen simpele transitie. Hoewel Thomas Frank bij Brentford bewezen heeft een slimme, stabiele en effectieve leider te zijn, komt hij bij Spurs terecht in een totaal andere realiteit. De overgang van een club met beperkte middelen en relatieve rust naar een topclub met torenhoge verwachtingen en constante media-aandacht brengt onvermijdelijk een reeks adaptatie-uitdagingen met zich mee.
Andere verwachtingen, andere druk
Bij Brentford was het handhaven in de Premier League al een prestatie op zich. Overwinningen op topclubs werden gevierd als triomfen en nederlagen werden met realisme benaderd. Bij Tottenham ligt de lat veel hoger. Hier wordt deelname aan de Champions League als minimale doelstelling gezien, en elk puntverlies leidt tot felle kritiek van zowel fans als media. Deze druk kan van invloed zijn op de besluitvorming, communicatie en zelfs de gemoedstoestand van een trainer die tot dan toe gewend was aan relatieve vrijheid.
Kleedkamer met sterren, ego’s en verwachtingen
Bij Brentford werkte Frank met een groep spelers die zijn autoriteit en werkwijze vrijwel blindelings accepteerde. De selectie bestond grotendeels uit ondergewaardeerde talenten, hongerig naar groei. Bij Spurs treft hij echter spelers met gevestigde namen, internationale ervaring én stevige persoonlijkheden. Denk aan leiders als Heung-Min Son of James Maddison, die hun eigen ideeën hebben over tactiek en spelstijl.
Het vraagt dus meer diplomatie, psychologisch inzicht en leiderschap om deze groep te managen. De rol van de coach verschuift van opleider naar manager van statussymbolen — een dynamiek die Thomas Frank tot nu toe weinig op die schaal heeft ervaren.
Complexiteit van topclubstructuren
Een topclub betekent ook meer lagen binnen de organisatie: technisch directeuren, commerciële belangen, marketingteams en bestuursleden die meedenken — of zich zelfs bemoeien — met sportieve keuzes. De directe en korte lijnen die Frank gewend was bij Brentford zullen bij Tottenham plaatsmaken voor een complexere besluitvormingsstructuur. Het vraagt aanpassingsvermogen én politieke handigheid om daar zijn invloed in te behouden.
Verwachtingen rond speelstijl
Tottenham-fans verlangen aanvallend, aantrekkelijk voetbal. De “Postecoglou-revolutie” wekte hoge verwachtingen op dat vlak, ondanks gemengde resultaten. Frank staat daarentegen bekend om zijn pragmatisme en structurele benadering. Zijn vermogen om met beperkte middelen efficiënt te spelen is bewonderenswaardig, maar zal hij ook durven aanvallen als favoriet tegen verdedigende tegenstanders? De tribunes van het Tottenham Hotspur Stadium zijn onverbiddelijk bij saai of behoudend spel.
Mediadruk en publieke perceptie
Tot slot is er de mediacultuur. De Londense pers is intens, kritisch en altijd op zoek naar sensatie. Bij Brentford kreeg Frank ruimte om zijn verhaal te vertellen. Bij Spurs zal hij zichzelf voortdurend moeten verantwoorden — na elke wissel, elk resultaat en elke uitspraak. De vraag is of zijn rustige, nuchtere stijl bestand is tegen deze publieke storm.
De overstap naar Tottenham biedt Thomas Frank een podium op topniveau, maar het is ook een vuurdoop. De overgang van outsider naar favoriet, van opleider naar leider van ego’s, van rust naar rumoer — het vereist een scherpe leercurve, zelfreflectie en een aanpassing van zijn managementstijl. Slaagt hij daarin, dan kan hij meer zijn dan alleen een overkomende coach: hij kan Tottenham stabiliseren én vernieuwen.
7. Reacties uit media en fans
De benoeming van Thomas Frank als mogelijke nieuwe hoofdtrainer van Tottenham Hotspur heeft binnen de media en onder de fans geleid tot uiteenlopende reacties. Sommigen zien in hem een frisse, doordachte leider die het stabiele fundament van Brentford kan vertalen naar consistent succes bij een grotere club. Anderen vragen zich hardop af of hij de druk en complexiteit van een topclub als Spurs wel aankan.
Mediacritiek: lof en scepsis hand in hand
Verschillende Britse sportjournalisten prijzen Frank om zijn tactisch inzicht, analytische benadering van wedstrijden en zijn vermogen om spelers beter te maken. Analisten bij Sky Sports en The Guardian noemden zijn periode bij Brentford “een blauwdruk voor moderne middenmootsuccesverhalen.” Ook zijn rustige uitstraling en duidelijke communicatie worden als grote pluspunten gezien in de hectische Premier League-omgeving.
Toch is er ook scepsis. In de columns van onder meer BBC Sport en The Athletic wordt benadrukt dat Frank tot nu toe geen ervaring heeft met het managen van vedetten of het presteren onder Champions League-druk. Zij vragen zich af of hij niet te “comfortabel” is in zijn huidige, beschermde omgeving bij Brentford — en of de overstap naar Spurs wel natuurlijk voelt.
Fans verdeeld tussen hoop en terughoudendheid
Onder Tottenham-supporters op sociale media, forums zoals Reddit en fanblogs heerst een vergelijkbare verdeeldheid. Een deel van de achterban is enthousiast over het idee van een coach met een duidelijke visie, die niet afhankelijk is van individuele sterren maar werkt vanuit teamstructuur en lange termijnplanning. Zij zien in hem een trainer die misschien geen grote naam is, maar wél iemand die een cultuur van stabiliteit en groei kan brengen — iets waar Spurs al jaren naar snakt.
Aan de andere kant zijn er fans die vinden dat Tottenham behoefte heeft aan een “proven winner” met een palmares in Europese toernooien. Voor hen voelt Frank als een risico, eerder een veilige dan een ambitieuze keuze.
Opvallend is hoe merchandising een graadmeter lijkt te zijn voor het sentiment. In de officiële clubwinkel is het Tottenham Hotspur shirt kind weliswaar nog steeds populair, maar er wordt minder zichtbaar ingespeeld op het binnenhalen van een nieuwe trainer dan bij eerdere aanstellingen. De marketingmachine draait voorzichtig, alsof men eerst wil aftasten hoe de achterban reageert op deze mogelijke koerswijziging.
Samenvatting: een voorzichtig optimisme
Samenvattend is er binnen de media en fanbase sprake van gematigd optimisme, doorspekt met realisme. Thomas Frank wordt gewaardeerd om wat hij tot nu toe bereikt heeft, maar moet zichzelf nog bewijzen op het hoogste niveau. De supporters van Spurs, gewend aan hoogte- en dieptepunten, lijken bereid hem een kans te geven — zolang hij de juiste toon treft, slimme keuzes maakt en laat zien dat hij de ambities van de club begrijpt én omarmt.
8. Toekomstscenario’s: doorbraak of regressie
De aanstelling van Thomas Frank als hoofdtrainer van Tottenham Hotspur zou een belangrijk keerpunt kunnen betekenen voor de club. Toch hangen de toekomstscenario’s sterk af van zijn vermogen om de overstap te maken van een kleinere club naar de hoge eisen van een Premier League-topclub. Hieronder bekijken we de twee meest waarschijnlijke trajecten: een doorbraak of een regressie.
Doorbraak: stabiliteit en groei onder Frank
In het beste scenario weet Frank zijn pragmatische en gestructureerde aanpak succesvol te implementeren binnen Tottenham. Zijn ervaring met het bouwen van een hecht, veerkrachtig team bij Brentford vertaalt zich naar een evenwichtige selectie die tactisch flexibel is en fysiek sterk blijft.
Onder zijn leiding ontwikkelt Tottenham een herkenbare speelstijl waarin collectief overwicht, efficiëntie en slimme set-pieces centraal staan. Spelers groeien door zijn coaching, waardoor zowel jonge talenten als ervaren krachten hun beste niveau bereiken. Dit resulteert in stabiele top-vierplaatsingen, regelmatige Europese deelname en een herwonnen status als titelkandidaat.
Daarnaast zou Frank het Tottenham Hotspur shirt kind kunnen zien uitgroeien tot een symbool van een nieuwe generatie fans die zich identificeren met het teamgevoel en de vechtlust die hij cultiveert. De club wint daarmee niet alleen sportief terrein terug, maar verstevigt ook haar identiteit en verbondenheid met de supporters.
Regressie: de druk wordt te groot
Een minder positief scenario is dat Frank moeite heeft om te voldoen aan de hoge verwachtingen en de druk die komt kijken bij een topclub. De overgang van Brentford naar Spurs blijkt complexer dan gedacht: het managen van sterspelers, media-aandacht en de druk van resultaatgericht presteren zorgen voor spanningen.
Tactische aanpassingen blijven uit of zijn niet effectief genoeg, waardoor het team wisselvallig presteert. Spelers raken gefrustreerd, de teamgeest brokkelt af en er ontstaan onrust binnen de kleedkamer. De sportieve resultaten blijven achter bij de ambities, wat leidt tot kritiek van media en fans.
In dit scenario raakt het Tottenham Hotspur shirt kind symbool langzaam zijn glans, omdat het vertrouwen in de club en haar toekomst afneemt. Sponsors en supporters haken mogelijk af, wat een negatieve spiraal in gang zet die de club jaren kan terugwerpen.
Conclusie: een cruciaal moment voor Spurs
De toekomst van Tottenham Hotspur onder Thomas Frank staat op een scherp kantelpunt. Zijn vermogen om zijn succesvolle methodes te schalen naar het hoogste niveau en zich aan te passen aan de unieke uitdagingen van een topclub zal bepalen of Spurs weer een vaste waarde in de top van de Premier League wordt, of dat het terugvalt naar een periode van onzekerheid.
Fans en clubleiding hopen op een doorbraak die niet alleen sportief succes brengt, maar ook een vernieuwde clubcultuur en trotse identiteit. Frank’s tijd bij Brentford gaf al veel hoop; nu is het aan hem om die hoop bij Spurs waar te maken.
9. Conclusie: Kan de Brentford-basis Spurs stabiliseren?
De overgang van Thomas Frank van Brentford naar Tottenham Hotspur markeert een cruciaal moment in de recente geschiedenis van Spurs. Zijn bewezen vermogen om met beperkte middelen een competitief en veerkrachtig team te bouwen, wekt de hoop dat hij hetzelfde kan doen in een grotere, intensere voetbalomgeving.
De fundamenten die Frank bij Brentford legde—pragmatisme, teamspirit, tactische discipline en het benutten van set-pieces—zijn essentiële bouwstenen die Spurs momenteel goed kan gebruiken. Het Manchester United shirt kind toont aan dat jonge supporters warm lopen voor een club die naast sportieve ambitie ook een herkenbare identiteit en een collectieve mentaliteit uitstraalt.
Toch staat Frank voor een reeks uitdagingen. De overgang naar een club met hogere verwachtingen, grotere druk en een complexere selectie vereist aanpassingsvermogen en strategisch inzicht. Het succes hangt af van zijn capaciteit om de Brentford-basis te combineren met de middelen en talenten van Spurs, zonder de kernwaarden uit het oog te verliezen.
Als Frank erin slaagt die balans te vinden, kan hij een langverwachte stabiliteit brengen en Spurs terugbrengen naar de top van het Engelse en Europese voetbal. Daarmee zou hij niet alleen het team versterken, maar ook de band met de supporters verdiepen en het imago van de club vernieuwen.
Kortom: de Brentford-basis biedt Spurs een solide startpunt voor stabilisatie, maar het is de kunst van Thomas Frank om deze fundering om te zetten in duurzaam succes. De komende seizoenen zullen uitwijzen of hij die uitdaging aankan en Tottenham Hotspur weer op het niveau kan brengen waar de club thuishoort.